et audivit Simon quod congregavit Tryfon exercitum copiosum
ut veniret in terram Iuda et adtereret eam
videns quia in tremore populus est et timore ascendit
Hierusalem et congregavit populum
et adhortans dixit vos scitis quanta ego et fratres mei et
domus patris mei fecimus pro legibus et pro sanctis proelia et
angustias quales vidimus
horum gratia perierunt fratres mei omnes propter Israhel et
relictus sum ego solus
et nunc non mihi contingat parcere animae meae in omni
tempore tribulationis non enim melior sum fratribus meis
vindicabo itaque gentem meam et sancta natosque vestros et
uxores quia congregatae sunt universae gentes conterere nos
inimicitiae gratis
et accensus est spiritus populi simul ut audivit sermones
istos
et responderunt voce magna dicentes tu es dux noster loco
Iudae et Ionathae fratris tui
pugna proelium nostrum et omnia quaecumque dixeris nobis
faciemus
et congregans omnes viros bellatores adceleravit
consummare omnes muros Hierusalem et munivit eam in gyro
et misit Ionathan filium Absalomi et cum eo exercitum
novum in Ioppen et eiectis his qui erant in ea mansit illic
ipse
et movit Tryfon a Ptolomaida cum exercitu multo ut veniret
in terram Iuda et Ionatha cum eo in custodia
Simon autem adplicuit in Addus contra faciem campi
et ut cognovit Tryfon quia surrexit Simon in loco Ionathae
fratris sui misit ad eum legatos
dicens pro argento quod debebat frater tuus Ionathas in
ratione regis detinuimus eum
et nunc mitte argenti talenta centum et duos filios eius
obsides ut non dimissus fugiat a nobis et remittemus eum
et cognovit Simon quia cum dolo loquitur secum iussit
tamen dari argentum et pueros ne inimicitiam magnam sumeret ad
Israhel populum dicentem
quia non misit argentum et pueros propterea periit
et mentitus est et non dimisit Ionathan
et post haec venit Tryfon intra regionem ut contereret eam
et gyraverunt per viam quae ducit Ador et Simon et castra eius
ambulabant in omnem locum quocumque ibant
qui autem in arce erant miserunt ad Tryfonem legatos ut
festinaret venire per desertum et mitteret illis alimonias
et paravit Tryfon omnem equitatum ut veniret illa nocte
erat autem nix valde multa et non venit in Galaditin
et cum adpropiasset Baschama occidit Ionathan et filios
eius
et convertit Tryfon et abiit in terram suam
et misit Simon et accepit ossa Ionathae fratris sui et
sepelivit ea in Modin civitate patrum eius
et planxerunt eum omnis Israhel planctu magno et luxerunt
eum dies multos
et aedificavit Simon super sepulchrum patris sui et
fratrum suorum aedificium altum visu lapide polito retro et
ante
et statuit septem pyromidas unam contra unam patri et
matri et quattuor fratribus
et his circumposuit columnas magnas et super columnas arma
ad memoriam aeternam et iuxta arma naves sculptas quae
viderentur ab omnibus navigantibus mare
hoc est sepulchrum quod fecit in Modin usque in hunc diem
Tryfon autem cum iter faceret cum Antiocho rege
adulescente dolo occidit eum
et regnavit loco eius et inposuit sibi diadema Asiae et
fecit plagam magnam in terra
et aedificavit Simon praesidia Iudaeae muniens ea turribus
excelsis et muris magnis et portis et seris et posuit alimenta
in munitionibus
et elegit Simon viros et misit ad Demetrium regem ut
faceret remissionem regioni quia actus omnes Tryfonis per
direptionem fuerant gesti
et Demetrius rex ad verba ista respondit et scripsit
epistulam talem
rex Demetrius Simoni summo sacerdoti et amico regum et
senioribus et genti Iudaeorum salutem
coronam auream et baen quam misistis suscepimus et parati
sumus facere vobiscum pacem magnam et scribere praepositis
regis remittere vobis quae indulsimus
quaecumque enim constituimus vobis constant munitiones
quas aedificastis sint vobis
remittimus quoque ignorantias et peccata usque in
hodiernum diem et coronam quam debebatis et si quid aliud erat
tributarium Hierusalem iam non sit tributarium
et si qui in vobis apti sunt conscribi inter nostros
conscribantur et sit inter nos pax
anno centesimo septuagesimo ablatum est iugum gentium ab
Israhel
et coepit populus Israhel scribere in tabulis et gestis
publicis anno primo sub Simone sacerdote magno duce et principe
Iudaeorum
in illis diebus Simon adplicuit ad Gazam et circumdedit
eam castris et fecit machinas et adplicuit ad civitatem et
percussit turrem unam et conprehendit
et qui eruperunt erant intra machinam in civitate et
factus est motus magnus in civitate
et ascenderunt qui erant in civitate cum uxoribus et
filiis supra murum scissis tunicis suis et clamaverunt voce
magna postulantes a Simone dextras sibi dari
et dixerunt non nobis reddas secundum malitias nostras sed
secundum misericordias tuas
et flexus Simon non debellavit eos eiecit tamen eos de
civitate et emundavit aedes in quibus fuerant simulacra et tunc
intravit in ea cum hymnis benedicens Dominum
et eiecta ex ea omni inmunditia conlocavit in ea viros qui
legem facerent et munivit eam et fecit sibi habitationem
qui autem erant in arce Hierusalem prohibebantur egredi et
ingredi in regionem et emere ac vendere et esurierunt valde et
multi ex eis fame perierunt
et clamaverunt ad Simonem ut dextras acciperent et dedit
illis et eiecit eos inde et mundavit arcem a contaminationibus
et intraverunt in ea tertia et vicesima secundi mensis
anno centesimo septuagesimo primo cum laude et ramis palmarum
et cinyris et cymbalis et nablis et hymnis et canticis quia
contritus est inimicus magnus ex Israhel
et constituit ut omnibus annis agerentur dies hii cum
laetitia
et munivit montem templi qui erat secus arcem et habitavit
ibi ipse et qui cum eo erant
et vidit Simon Iohannem filium suum quod vir esset et
posuit eum ducem virtutum universarum et habitavit Gazaris
